یکی از مواد اصطکاکی که معمولا استفاده می شود سیلیکات زیرکونیوم است. یک تولید کننده ایتالیایی تحقیقاتی را برای استفاده از سیمان به عنوان یک عامل اتصال دهنده ارزان و کم انرژی انجام می دهد.
عوامل محیطی بر انتخاب مواد لنت ترمز کاپرا حاکم است. به عنوان مثال، لایحه SSB 6557 که در ایالت واشنگتن در سال 2010 به تصویب رسید، مقدار مس مجاز برای استفاده در مواد اصطکاکی را محدود می کند تا در نهایت به مقدار کمی حذف شود.
به دلیل تأثیر منفی سطوح بالای مس بر روی زندگی آبی، زندگی دریایی. برای جایگزینی آن، ترکیبات مختلفی از مواد ایجاد شده است، اگرچه هیچ جایگزین مستقیمی هنوز در دسترس نیست. مواد دیگری مانند ترکیبات ساخته شده با آنتیموان در حال مطالعه هستند.
وسایل نقلیه دارای شرایط مختلف ترمزگیری هستند. مواد اصطکاکی فرمول ها و طرح های خاص کاربرد را ارائه می دهند. لنت های ترمز با ضریب اصطکاک بالاتر، ترمز خوبی را با نیاز به فشار پدال ترمز کمتر ارائه می دهند.
اما در دماهای بالاتر کارایی خود را از دست می دهند. لنت های ترمز با ضریب اصطکاک کمتر و ثابت در دماهای بالاتر کارایی خود را از دست نمی دهند و پایدار هستند، اما نیاز به فشار بیشتر پدال ترمز دارند.
لنت های ترمز باید حداقل هر 5000 مایل برای سایش بیش از حد یا ناهموار بررسی شوند. اگرچه سایش لنت ترمز برای هر وسیله نقلیه منحصر به فرد است، اما به طور کلی توصیه می شود که لنت ترمز هر 50000 مایل تعویض شود.
نقص در لنت ترمز کاپرا می تواند تأثیرات زیادی بر عملکرد خودرو داشته باشد. نمودار زیر برخی از مشکلات رایجی را که می‌تواند در اثر خرابی لنت ترمز ایجاد شود، نشان می‌دهد:
اداره ملی استانداردها (NBS) آزمایش مواد ترمز را در ایالات متحده در سال 1920 آغاز کرد. سپس تنظیمات آزمایشی با تولیدکنند گانی که آنها را می خواستند به اشتراک گذاشته شد تا بتوانند شروع به آزمایش محصولات خود کنند.
با گذشت زمان NBS به توسعه ابزارها و روش‌های جدید برای تست لنت و آستر ادامه داد و این استانداردها در نهایت به استاندارد های کمیته استانداردهای مهندسی آمریکا برای تست ایمنی ترمز و ترمز تبدیل شدند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.