Puglisi و همکاران گزارش کردند که گنجاندن کشمش سبز در تهران در رژیم غذایی یا افزایش قدم های پیاده روی اثرات مفید قابل توجهی بر خطر ابتلا به CV و سیری دارد.
در مطالعه خود، 34 مرد و زن یائسه به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: (1) مصرف 160 گرم کشمش در روز، (2) برای افزایش تعداد قدم های پیاده روی در روز، و (3) ترکیبی از مداخلات 1 و 2. پس از شش هفته، نتایج نشان داد که میزان کلسترول تام و LDL (LDL-c) در همه افراد کاهش یافته است.
در افرادی که کشمش مصرف می کردند، کاهش LDL-c ناشی از تنظیم بالای گیرنده LDL، و همچنین دریافت بیشتر فیبر و تداخل پلی فنل با جذب کلسترول بود.
علاوه بر این، فشار خون سیستولیک و سطح چسبندگی بین سلولی محلول در پلاسما مولکول-1 (sICAM-1) کاهش یافت. سطوح پایین sICAM-1 ممکن است با کاهش چسبندگی مونوسیت ها به اندوتلیوم عروقی از تکامل آترواسکلروز جلوگیری کند.
مصرف‌کنندگان کشمش همچنین سطوح پایین‌تری از فاکتور نکروز تومور α (TNF-α)، یک سایتوکین پیش‌التهابی قوی، داشتند که کاهش آن به طور بالقوه می‌تواند از پیشرفت آسیب التهابی جلوگیری کند.
نتایج مشابهی در یک مداخله جدیدتر شامل 33 سیگاری ظاهرا سالم با پیروی کم از رژیم غذایی مدیترانه ای به دست آمد. به مدت چهار هفته، همه شرکت‌کنندگان کمتر از پنج وعده روزانه میوه و سبزیجات و گروه مداخله معادل پنج وعده میوه (90 گرم در روز) کشمش مصرف کردند.
در پایان، سطوح ICAM-1 در افراد بالای 30 سال در گروه مداخله به طور معنی‌داری کاهش یافت. زنان این گروه فشار خون دیاستولیک، کلسترول تام و LDL-c به طور قابل توجهی در مقایسه با پایه پایین‌تر داشتند.
با این حال، هیچ تفاوتی در سطوح نشانگرهای استرس اکسیداتیو و التهابی یافت نشد. توضیحی که برای این موضوع داده شد این بود که کل آنتی اکسیدان های تامین شده توسط مصرف روزانه کشمش برای خنثی کردن ROS تولید شده توسط سیگار کافی نیست. با این وجود، مدت زمان مطالعه کوتاه و حجم نمونه کوچک بود، بنابراین هیچ نتیجه‌گیری واقعی نمی‌توان صادر کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.